چشم

چشم تو با چاه ظلمت شد رقيب در يه رنگ

مي كند چشم تو عاشق مردمان را بي درنگ

در نگاهت نرم مي گردد دلم بي نام وننگ

گرچه طردم ميكني سويت شوم چون بوم رنگ

چشم تو با ساحران اندر لوا گشته رقيب

چشم مااز خيرگي درچشم تو شدبي نجيب

آن دو تكه ازدل ما را تو كي پس مي دهي

گرچه نامت همره قلبم ولي كو هم رهي

همرهي قلب خود را با كسان كن آرزو

گر كه كارت ناكسان افتد روي در گمرهي

ناكسان را گوهران سرخ مي دادي نصيب

در تمناي وصالت درد ما شد بي طبيب

هركه را در عشق تو حتي دمي صادق بود

چشم ماراانتظارش دم به دم لايق بود

مانده ام اندر عجب هردم چرا اين مي كنم

چون كه هر كس را ز عشقت دم زند فاسق بود

بعد از اين هرشب دگر يكتا نو هيچ اشكي مريز

بسته گشته راه عشقت اين جدايي ناگريز

شاعر:سيد محمد علي ميراميري